یعقوب در قریه قرنین یا «کارنین» در حاشیه کویر در شمال شرقی شهر خاش در روستای نیشت در یک منزلی ان بر سر راه فراه متولد شدهاست، ان شهر کی بوده که نهری از میان ان میگذشته و مسلما او در خانواده ای رویگر به دنیا آمدهاست. تاریخ تولد یعقوب لیث محققا معلوم نیست و در نزد بیشتر مورخین به سکوت ماندهاست.
با زوال خاندان طاهری توسط یعقوب لیث او سلسه صفاریان بنا نهاد. صفاریان یکی از سلسههای تاریخ میانه ایران، که در شرق ایران ایالتهای سجستان و سیستان را شامل میشد. نام این سلسه از حرفه صفاری / رویگری یعقوب بن لیث مؤسس این سلسه مایه گرفت است. یعقوب لیث هیچ کاری را بدون همکاری و مشورت انجام نمیداد، در طول شبانه روز بیش از ۱۷۰ رکعت نماز به جای میآورد چه از بابت فریضه واجب و چه سنت حسنه روزانه ۱۰۰۰ دینار صدقه میداد و هیچگاه به زن یا غلامی دیده شهوتانگیز نداشت.
در رسیدگی به امور اهتمام زیادی میورزید و بسیار جست وجوگر و باهوش بود و هیچگاه بر روی کسی که اهل تهلیل بود شمشیر نکشید و قبل از حمله به کسی حجت را بر او تمام کرده و خدا را گواه میگرفت، اگر رقیب به ادامه جنگ مایل بود به نبرد میپرداخت. یعقوب لیث را نخستین شهریار ایرانیِ احیاگر زبان پارسی، پس از فروپاشی شاهنشاهی ساسانیان میدانند.
سکه ای از یعقوب لیث در سال ۲۶۵–۲۵۴ه-ق وجود دارد، که نوع سکه از سیم و درهم است و قطر سکه ۲۲ میلیمتر و وزن ۱/۶۵گرم میباشد، نقش روی سکه «لا اله الا الله وحده لاشریک له یعقوب» و دور سکه «بسم الله ضرب هذا الدار به فارس سنه ۲۵۳ ثلث خمسین ماتین» دور دوم سکه «لله الامر من قبل و من بعد و یومئذ یفرح المومنون» «فرمان از خداست از گذشته و آینده در چنین روزی مؤمنان شاد میشوند» پشت سکهها «لا الله محمد رسولالله المعز» و دور سکهها «محمد هوالذی ارسل و رسوله باالهدی و دین الحق لیظهر علی الدین کله ولو کره المشرکون» «اوست آنکه فرستاد رسولش را برای هدایت به دین درست تا آشکار کند ان را برهمه دینها اگرچه مشرکان اکره دارند.»
یعقوب در سال ۲۶۵ در گندیشاپور در اثر قولنج درگذشت. یعقوب را مردی باخرد و استوار توصیف کردهاند. حسن بن زید علوی که یکی از دشمنانش بود، او را از جهت استقامت و پایداریش سندان لقب داده بود.
منبع: ویکی پدیا
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.